Mutluluğun Öteki Yüzü bitti, beni de bitirdi. Sinirlerim laçka oldu. Bir kitabı okurken bu kadar sinirlendiğimi hatırlamıyorum. Oldum o lası velayet davasıyla alakalı filmleri falan izlerken çok gerilirim ve kendimi kaptırırım. Kitabımızda da velayet davasının olması yine kendimi fazla kaptırmama sebep oldu.
Ella sevdiği kocası ölünce iki üvey evladı ile başbaşa kalıyor. Ve kocasının cenazesine üvey çocuklarının annesi gelince hayatı altüst oluyor. Tabi Ella üvey çocuklarını bir öz annenin çocuklarını sevdiği gibi seviyor. Birde çocukların öz annesi Paige yıllar sonra gelip yüzsüz yüzsüz çocuklar benim deyip velayet davası açıyor.
Ay Paige o kadar sinirimi bozdu ki ! Çocukları çaktırmadan Ella'dan soğutmaya çalışması yok mu ! Ella gerçekten iyi dayandı. Çok güçlü bir karakterdi .Ben olsam o Paige cadısına ne yapardım bilmiyorum.
Gerçi kitabın sonunda Paige hakkında bir şeyler öğrenince davranışlarının sebebini anlıyorsunuz ama cık ben yine de gıcık aldım bir kere. Sevmediğim karakterler listesinde yerini aldın Paige!
Kitapta beni tek rahatsız eden şey sadece bu velayet konusunun üzerinde durulmamasıydı. Yazar birçok konuyu bir arada başarılı bir şekilde işlemiş. ama ben şimdi velayet davasına kendimi fazla kaptırdığım için o bölümlerde biraz sabırsızlandım. Eğer bu konuda kendimi fazla kaptırmasaydım o bölümlere de bayılırlardım :D
Not: Arkadya kapaklarını beğendiği her zaman söylüyorum ama bu kapağa bir ayrı bayıldım. Ben çok sevdiğim iki renk- mavi, mor- kullanılmış ve kapak kitabın içeriğine çok güzel uymuş :)
PUANIM:
Hiç yorum yok: