Klasiklere karşı her zaman korkuyla yaklaşırım. Bunun sebebi daha ilkokul zamanlarımda hocalar zorla klasik okuturlardı. Bende o zamanlar anlayamadığım için moralim çok bozulurdu. "İntibah"a başlarken de aynı korku vardı. Ama korkularım her zamanki gibi çok yersiz çıktı.
İntibah ilk edebi roman olduğu için kurgusu çok basit. Ama buna rağmen kötü diyemem. Çünkü o dönem hakkında çok bilgi veriyor.Yazarın sürekli araya girip bilgi vermesine rağmen çok akıcıydı.
ALINTILAR:
"Gençlik gününün sabahı açılmaya başladı. Artık kargaşalık günleri başladı. Belalar uğurlu olsun."
"Dostlar arasında, kalbin üzüntülerini açıkça ortaya koymamak, dostluğun gereklerinden sayılıyor. Eğlence gibi hiç hükümsüz şeylerde bile beğenmediği durumu ikiyüzlülükle beğenir gibi görünmek insanlık görevlerinden kabul ediliyor."
"Sevdiğini üzmemek için doğruyu gizleme! Çünkü bir zaman gelir ki, sevdiğin o gizli şeyi haber alır ve korktuğundan daha fazla üzülür."
"Gönül bir şeye azmedince, cismin acısı da pek kolay biter."
"Çaresizliği yenmenin yolunu hile yapmakta bulanın kazancı; kovmaya imkan bulamadıkları kötülüğün ortaya çıkışını uzatmaya çalışmaktır."
PUANIM:
Hiç yorum yok: