Aslında birkaç gün oldu biteli ama yorumlamaya daha yeni fırsat buldum. Bu kitaptan beklentilerim çok yüksekti. Çünkü ben Türk yazarların kitaplarında hep hayal kırıklığına uğramış biriyim. Herkesin bayılarak okuduğu Eroinle Dans beni sinir krizine sokmuştu. Hiç o bağımlılığın kötü tarafını yansıtamamıştı. Hatta bazı yerlerini özendirici bile buldum. Sonra Elif Şafak'tan birkaç kitap okudum. Onun da tarzını benimseyemedim. Birkaç Türk yazarı daha okumayı denedikten sonra elime hiç Türk yazarın kitabını almadım. Çünkü hep hayal kırıklığıyla sonuçlanıyordu. Bende bu kitabı beğenirsem. Türk yazarlardan da kitap okumaya başlayacağım diye bir karar aldım. Hadi şimdi kitap hakkındaki düşüncelerime bakalım.
Okumaya başladığımda kitaba pek ısınamadığımı belirtmiştim. Çünkü benzetmelere çok yer veriliyor ve bazı olaylar çok abartılıyordu. Maalesef bu durum kitabın yarısına kadar sürdü. Kitabın yarısından sonra olaylarda hareketlilik başladı. Ondan sonrasında da gözüme hiçbir şey takılmadı. Vardıysa da ben göremedim. Çünkü çok heyecanlıydı. İlk yarısında elimde sürünen kitap ikinci yarısında hemen bitti. Sonu çok şaşırtıcıydı. Kitabın sonunda ağzım bir karış açık kaldı.
Şaşırtıcı bir sonu olmasına rağmen yine de benden yüksek bir puan alamayacak bu kitap. Çünkü Yazarın kullandığı dil bana çok yapay geldi. Ağdalı dil yerine günlük dili kullanılsaydı olaya daha çabuk adapte olurdum.
PUANIM:
Hiç yorum yok: